5934
VOYAGES...
1
2
3
6381
TRAJECTEN: SPOORLIJNEN.
(gedicht)
staaf
oktaaf
gustaaf
stalen staaf
door treinen
met stalen wielbanden
bereden
dwarsliggers
verbinden
spoorstaven,
evenwijdig
het ballastbed
met steenslag bevolkt
om regenwater af te voeren
gewalst
gelast
ter geleiding
groef
en vignole:
kop, lijf, voet
ronde kop
platte kop
rails met ronde kop: S 33, EB 63, UIC 54 en zo verder
rails met platte kop: MRS 73, PRI 85, BSC 56 en zo verder
en de maximale belasting van een rail is afhankelijk van het railtype, het materiaal, de diameter en materiaal van het wiel want voor treinwielen worden banden om de wielen gebruikt en spoorstaven kunnen naast mechanische functies ook elektrische functies hebben, namelijk het geleiden van retourstroom bij elektrische tractie en het deel uitmaken van een spoorstroomloop ten behoeve van treindetectie en zo verder
stalen staven
verbonden
koppig
en zo evenwijdig
als parallelle oktaven
Traject: een doorworp, een afgelegde of af te leggen weg van een voorwerp door een ruimte. Begin- en eindpunt worden verbonden door twee evenwijdige rechte lijnen, spoorstaven genaamd.
Horizontale, verticale en schuine lijnen die dorpen en steden verbinden, lopen over, door en naast elkaar. Routes en genummerde lijnen, trajecten genaamd. Ondergrondse en bovengrondse trajecten, evenwijdige ijzeren staven die doorheen de tijd (in België sinds 1835) zorgvuldig zijn aangelegd, voorzien van wissels, om de rechtlijnigheid te doorbreken, om de landschappen te voorzien van de mogelijkheid ze (per trein) te doorkruisen.
Het spoorboekje 'binnenland' bevat de volledige dienstregelingen (die 'van tijd tot tijd' vervangen worden om het hele treinennet te optimaliseren zodat de reizigers minder hinder ondervinden) van alle reizigerstreinen die op het nationaal net rijden. Men kan er de 'conventionele tekens' (lijst van de gebruikte symbolen in de dienstregelingsdocumenten), de spoorkaart, de weekdienst en de weekenddienst in terugvinden, vergezeld van lijnnummers, stationsnamen (bestemmingen), vertrekuur, aankomstuur, type trein (piekuurtrein, stoptrein, intercitytrein, interregiotrein, toeristentrein,...) en aanvullende informatie (bijvoorbeeld "zie verder tabel 25"). Op de eerste en de laatste pagina in het spoorboekje, vindt men de spoorkaart terug.
De spoorkaart is een grafische weergave van bovengenoemde elementen: IC, IR, L, P- verbindingen in horizontale, verticale en evenwijdige, schuine lijnen -vergezeld van stationsnamen en lijnnummers- door knooppunten en kruispunten verbonden. 'Om de 2 uur' en 'niet regelmatig' zijn tautologische toevoegingen die zich onderaan de kaart bevinden en die de importantie van de uitgedrukte informatie wil accentueren. Een lijnenspel dat de werkelijkheid (het spoorwegennet) grafisch tracht weer te geven in uiterste abstractie, ter vereenvoudiging voor de kaartlezer weliswaar; rechte lijnen die door bolletjes worden verbonden, duiden de te zoeken of te volgen route aan. Afstanden worden zichtbaar, op verkleinde schaal. Overstap-mogelijkheden kan men visueel (verschillende lijnen die in één bolletje samenkomen) afleiden met of zonder symbolen die "station met aansluiting trein/bus" en "station zonder aansluiting trein/bus" weergeven. Van A naar B, via C en terug. Hoogst pragmatisch, allemaal.
We bestuderen vele kaarten en we kiezen trajecten, soms bovengronds, soms ondergronds. Door (bepaalde) vertragingen missen we aansluitingen die ons dan via een wissel weer naar een ander spoor brengen. Knooppunten zijn als ankerpunten: ervaringen die we binnen aanhalingstekens plaatsen om ze te accentueren. Kruisingen zijn ontmoetingen en wissels geven veranderlijkheid aan. Of transformaties. Gebeurtenissen worden verbogen herinneringen, die zo nu en dan (volledig aleatorisch) de evenwijdigheid (van de sporen) raken en ons via al dan niet bepaalde routes, op een zijspoor trachten in te halen. Is het enkel een kwestie van 'hoe we het bekijken'?
5406
VIDEO:
"SIGHSIGH CHANGES"
Stationsmuziek. Composities die het wachten (aan)genamer maken (...). (Ik zou maar al te graag 'stationsmuziekcomponiste' worden. Alle rechten voor mij! Sabam! Kassakassa, seconde na seconde! Inspiratie in overvloed.) In "Sighsigh Changes" zetten drie motieven samen in en lopen onveranderlijk door. Patroonverschuivingen treden op maar ze lijken haast onhoorbaar door de aandacht (visueel) die gaat naar de erg trage beelden.
5521
P-MAPS: VAN SPOORKAARTEN TOT GRAFISCHE PARTITUREN.
De Belgische spoorkaart wordt ondersteboven gedraaid en ontdaan van alle (hierboven vermelde) aanwezige informatie, enkel het lijnenspel blijft over. Alle herkenbaarheid (indien -de vorm van- de kaart gekend was) valt weg en maakt plaats voor nieuwe verbindingen of routes en mogelijkheden die de verbeelding aanspreken tot invullingen. Zwarte lijnen op een wit blad. Maximale abstracties. De vorm van de kaart wordt bepaald door de contouren en het lijnenspel bevindt zich eenzelvig, statisch in dit nieuwe veld, wachtend op data en aanvullingen: symbolen, tekens, treinnummers, seinen en signalisaties, spoorborden, Andreaskruisen, nieuwe knooppunten, vertrekuren, aankomsturen en lijnnummers in wit, zwart, en verschillende grijs-waarden -analoog aan de 'geleidelijkheid' (de lichtafname) binnen het proces van fosforescentie. Een informatief-esthetische transformatie: van spoorkaart naar grafische partituur: P-maps.
Uit het interview door Elise Siemoens voor de expo en publicatie 'Getekende klanken' uitgegeven door Matrix, Centrum voor Nieuwe Muziek (Rebecca Diependaele en Pauline Joqué) - 2012 - ISBN 9789077717073
[...] Het klankresultaat van die vaak heel abstracte partituren is alles behalve welomlijnd. P-maps (2011-2012) is een van de vele reeksen werken waarin Eysermans grafische symbolen gebruikt uit media die compleet buiten de muziek staan. Ze verzoent er haar nostalgische fascinatie voor enerzijds alles wat met treinen te maken heeft en anderzijds het fenomeen van de fosforescentie. Zo vertrok Eysermans van de Belgische spoorkaart die ze ondersteboven hing om ze vervolgens te ontdoen van alle treinreizigersinformatie. "Aan het lijnenspel dat overblijft heb ik symbolen, tekens, treinnummers, spoorborden en grijswaarden die analoog zijn aan de lichtafname binnen een proces van fosforescentie toegevoegd." Nu is het aan de uitvoerder om te zorgen voor wat Eysermans omschrijft als een "informatief-esthetische transformatie". Symbolen wat betreft toonhoogte, toonduur, speelwijze, begin- en eindpunt en bezetting komen daar niet aan te pas.
"En toch is het klankresultaat niet arbitrair" zo onderstreept Eysermans. "Natuurlijk is het verrassingseffect altijd groot, maar na enkele uitvoeringen van eenzelfde werk, zijn er toch steevast connecties die spontaan aan de oppervlakte komen. Bij de enkele uitvoeringen die ik al hoorde van P-maps, stootte ik alvast op fascinerende verbanden tussen fosforescentie, treinen en muziek."
"P - MAPS" (20) grafische partituren
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
